Zuiderlijke? Dat is niet goed hoor!
Wij zouden zeggen, "das nie goe hoor", of: "da(t)s fout."
Het begint al in de titel van deze blog. Zuiderlijke? Dat moet zuidelijke zijn. Ik hoor het al gedacht en gezegd worden.
Waar ik vandaan kom, zegt iedereen: "Zuiderlijke" taal. Hiermee wordt bedoeld: een taal uit het zuiden van het land en eventueel de aangrenzende landen.
Zeggen wij zuidelijke taal, dan zit je al in Frankrijk, Spanje, Portugal, Italië etc. De taal van een land in het zuiden dus.
Dan komt de vraag: Is dat wel Nederlands wat je gebruikt? Jazeker, het is een taal die in het zuiden van Nederland wordt gesproken, en zonder enig probleem door iedereen die Nederlands machtig is, gevolgd kan worden. Zowel in gesproken, als in geschreven vorm.
Waarom ik nu de Zuiderlijke spreektaal gebruik?
Ik schrijf in de Nederlands-Limburgse spreektaal omdat mijn verhalen in het Limburgs verzonnen worden.
Zou ik dit vertalen in Algemeen Nederlands (ABN), dan verdwijnt vaak een deel van de samenhang, de humor en/of de woordspelingen.
Net, zoals bij bijvoorbeeld: het Brabants of wat veel mensen verbazingwekkend vinden, bij Nederlandse vertalingen uit het Duits of Engels.
Maar streekgebonden woorden dan?
Streekgebonden woorden zijn geen probleem. Tenminste: "Als je leest wat er staat." De betekenis van een woord haal je uit het verhaal, en vaak zelfs uit de zin waar die in staat.
Zo doe je het ook als je in een buitenlandse taal leest die je kent.
Ik schrijf ook in het Engels en Duits
In mijn Engelstalige en Duitstalige verhalen, maak ik gebruik van de versie die ik als kind heb geleerd. Het is geen Brits-Engels en ook geen Hoogduits.
In beide gevallen is het een mengelmoes. Mijn Engels bestaat uit een mengelmoes van Brits-Engels, Amerikaans-Engels en Australisch-Engels. Als voorbeeld: Ik gebruik Elevator en Lift door elkaar.
Als ze tegen mij zeggen: I live on the first floor," dan vraag ik: Engelse of Amerikaanse versie?
Het Duits dat ik gebruik, wird von jedem Deutschen verstanden. Het is geen Hoogduits, maar het is Duits.